Dag 28, dinsdag 11 juni 2019

Volgens mij is de nacht droog gebleven, maar na het opstaan begint het zachtjes te regenen, dit slaat door hard regenen, gaat over in plenzen. Joke heeft de koffie gezet voor straks bij het gezamenlijk koffiedrinken. Er is gelukkig een ruimte binnen gevonden, want op de plek waar we eerst zaten, is niet te doen. Het kwik is gedaald naar de 10 graden. Joke is rillerig, om wat warmte te krijgen doen we het kacheltje aan, goed tegen het vocht. Om 10.00 uur druppelen de reisgenoten de ruimte op de eerste etage binnen. Het is een mooie camping, het vereist wat durf om er te komen, maar je krijgt wel waar voor je geld. Goed sanitair, mooie veldjes, schitterend uitzicht bij mooi weer, jammer van die regen die blijkbaar niet meer wilt ophouden. Fieny geeft een aantal huishoudelijke mededelingen, onder andere dat de bus ons pas om 17.00 uur komt ophalen voor het bezoek aan de RESTAURANT AUBERGE DU CHARMANT SOM, gelegen op de col dus Porte. Hoog dus. Het heeft geen om met dit weer daar al om 16.00 uur heen te gaan. Het uitzicht moet er fantastisch te zijn. Verder krijgen we onze 'medische gegevens' terug.

Om 17.00 uur staat de bus klaar om ons naar boven te brengen, de rit zal ongeveer 20 minuten duren. Het is een spetterende mooie bus, met slechts 35 zitplaatsen met heel veel beenruimte, een super de lux exemplaar! Het wordt, ondanks de regen, een adembenemende rit, rijden langs diepe afgronden (Joke heeft het niet meer), passeren de nodige haarspeldbochten, geeft bij mooi weer zeker de mooiste plaatjes. Tegen half zes komen we bij de auberge aan, we hebben een hoogte overbrugt van meer dan 1.000 meter. De camping ligt op ongeveer 600 meter, het restaurant ligt op een hoogte van 1670 meter. De top van de berg achter het restaurant, de Chamechaude, ligt op 2082 meter. Ondanks het weer blijft het een imposant gezicht, we kijken als het ware op de wolken neer, maar toch de regen blijft, want ook boven ons is de hemel grauw. We schieten hier en daar wat plaatjes en gaan vervolgens snel naar binnen. In de Auberge brandt de open haart gezellig, overal staan kaarsen, want hierboven is geen elektriciteit. Het is een soort van berghut omgebouwd tot restaurant. We zitten dan ook in een bescheiden skigebied. Onderweg zijn de skiliften te zien.

We worden verwelkomt met een drankje vooraf en ieder zoekt een plekje aan de tafels op een rij. We gaan kaasfondueden, sommigen hebben al opgegeven hier geen gebruik van te willen maken (onder andere ik). Met zijn vijven worden we bijenkaar gezet, waardoor de anderen ook bij verschillende partners komen te zitten. Helemaal niet erg, iedereen kan goed met elkaar overweg. De fonduepannen worden uitgeserveerd, de flessen wijn komen op tafel, de kaaslozen krijgen een omelet met ham. De stemming zit er goed in, en alles smaakte prima. Wanneer alle reisgenoten voldaan zijn van de geboden spijzen, neemt Dirk het woord en spreekt Henk en Fieny toe. Uit het hoofd verwoordt hij wat de afgelopen 23 dagen de revue heeft gepasseerd, dat er zaken waren die heel goed gingen en sommige wat minder. Hij roemt het groepsgevoel, dat alle 23 leden van deze groep zonder uitzondering goed met elkaar konden. Dirk bedankt Henk en Fieny namens de groep voor alles, ondanks hun korte voorbereidingstijd, en overhandigt namens de groep een envelop met inhoud. Dit geldbedrag kunnen ze dan aan iets leuks besteden.

Henk neemt het woord en dankt ook namens Fieny - Fieny vult ook af en toe een en ander aan - de groep voor de 23 dagen die we met elkaar hebben doorgebracht. Hij noemt alle hoogte punten, de cultuur uit Italië, de natuur uit Frankrijk, de mooie uitstapjes die we met elkaar hebben mogen maken. Dat er dingen soms niet zijn goed gegaan, noemt Henk ook, maar daar is een evaluatie goed voor. Fieny en Henk danken de groep voor het gestelde vertrouwen en de gift die zij hebben mogen ontvangen.Als klap op de vuurpijl neemt Jolanda, onze Belgische reisgenote, het woord. Op een onnavolgbare wijze doet zij de reis nog eens dunnetjes over, de groep ligt werkelijk dubbel van het lachen, de ene kwinkslag na de andere, neemt de diverse gidsen op de hak. Ze is geweldig. Inmiddels staat het toetje op ons te wachten, het blijft een vrolijke en luidruchtige boel. Daarna volgt de koffie en begint het langzaam te schemeren en we moeten nog naar beneden. De chauffeur is gelukkig bij ons gebleven, we hoeven niet te lopen. De chauffeur mag voor en tijdens zijn dienst geen alcohol gebruiken. Alle bussen in Frankrijk zijn uitgerust met een alcoholslot. Voor hij gaat rijden moeten hij eerst blazen, anders krijgt start de bus niet! Maar gelukkig de bus start en de chauffeur brengt ons weer heelhuids beneden.

Beneden op de camping onder het afdak nemen we als groep hartelijk afscheid van elkaar. Ieder is het over eens, we hebben samen een fijne tijd gehad, zijn respectvol met elkaar omgegaan, hebben veel gelachen, hele mooie dingen gezien. We beloven elkaar dat we allen zeker op de reünie elkaar weer zullen ontmoeten! We danken Henk en Fieny ieder persoonlijk nogmaals en gaan vervolgens ieder zijn weg. Morgen de uittocht op zoek naar eigen huis en haard.

En het regent nog steeds.........