Dag 19, zondag 2 juni 2019

Het begint vervelend te worden, maar ik moet wederom zeggen dat we weer een prachtige dag voorgeschoteld kregen, niet alleen door het weer maar ook door Henk en Fieny. Alles zit mee, en om 08.02 uur vertrekken we met de bedoeling dat we een busexcursie gaan maken door de wijnstreek van de Provence naar de Gerorge du Verdon. We bezoeken onderweg wat bergdorpjes, doen een koffiestop in het plaatsje Combs-Sur Artuben volgen de Verdon rivier via de weg aan de westelijke zijde. Het wordt een schitterende rit, eerst rijden we door de wijngebieden van de Provence, de Forsythia en de Brem staan volop in bloei, vervolgens rijden over de smalle bergweggetjes (het is een gigantische bus met 55 zitplaatsen, ruim genoeg voor het gezelschap van 23 personen!)langs de Verdon. De Verdon stroomt op sommige plaatsen tot 700 meter diep tussen de rotsen door. Het wordt dan ook een van de spectaculairste natuurverschijnselen van Frankrijk genoemd. Elke volgende bocht geeft weer een adembenemend uitzicht, met de auto of camper heb je als chauffeur niet veel aan deze rit, het is steeds weer goed oppassen. We moeten ook twee tunnels door waar niet gepasseerd kan worden, de bus is groot en sterk en menige aankomende neemt achterwaarts het hazepad. Want smal blijft het, de weg heeft uitsluitend waarde voor het toerisme, bewoners zijn er nauwelijks. Meerdere malen wordt er gestopt voor een foto-shoot, we stoppen onder andere bij de splitsing tussen de Verdon en de Durance, we lopen over een loopbrug die 130 meter boven de rivier uitsteekt. Ze zijn er aan het bungee jumpen, € 130,-- voor een sprong, € 30,-- extra wanneer je er ook een filmpje bij wilde. Er staat een behoorlijke rij, wij komen dus niet aan de beurt tijdens onze korte fotoshoot.

We rijden door naar Moustiers-Ste-Marie. Hier is ons lunchadres. Dit stadje ligt aan de rand van het ravijn, omgeven door grillige rotswanden. Over het ravijn is een ketting gespannen van 227 meter lang. In het midden daarvan hangt een gouden vijfpuntige ster. Het oude gedeelte van het stadje is leuk op te bekijken. De straten lopen kronkelig omhoog en zijn de gevuld met allerlei kleine winkeltjes met allerhande snuisterijen, voornamelijk keramiek en daar is Moustiers-Ste-Marie ook bekend om. Om 14.15 uur melden wij ons bij de bus, hij brengt ons naar het lac de Ste-CRoix. Dit meer, groen/blauw van kleur wordt gevoed met water uit de Verdon. Daar gaan we bootje varen. Aanvankelijk zouden dat elektrische bootjes zijn, deze waren ook gereserveerd, maar helaas we moeten zelf voor de aandrijving zorgen. Geeft niets, ook gezellig. Joke blijft met Helmi achter, Joke heeft geen zin om te trappen en Helmi kan niet trappen vanwege haar knie. We hebben met 4 man wat rondgevaren het meer af en richting de Verdon, een schitterend vaartochtje tussen die hoge rotspartijen. We komen ook nog een waterval tegen, Dirk in de andere boot stuurt uiteraard richting waterval, zijn vrouw kletsnat. Lachen, ach het 29 graden, dus het droogt snel.

Om 16.00 uur rijden we weer richting camping. Het zit Joke niet mee, ze wordt tijdens de rit beroerd, het middageten is niet goed gevallen. Dirk heeft gelukkig een grote plastic zak bij zich. De lunch verdwijnt daarin, gelukkig is de zak niet lek, ik kan deze dan rustig op mijn schoot houden. 

Om 17.30 uur zijn we terug op de camping, Joke direct haar bed. Aan het diner dat nog in het restaurant van de camping gepland staat doet zij niet mee. Jammer het is niet anders. Op het moment gaat het gelukkig weer goed met haar, zitten nu nog even voor de caravan. Volgens Joke heeft zij gewoon iets verkeerds gegeten, in combinatie met het warme weer. Morgen weer beter, het is toch een hele mooie dag en een fijne belevenis van dit mooie stuk natuur.

Overigens, ik heb niet aan gescheiden afval gedaan, de plastic zak heb ik vooraan bij de weg met inhoud bij het groenvoer gegooid.........